Η ομάδα αποτελείτε από τους
ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΣΑΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ και ΧΑΝΤΑΒΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ασχολήθηκε με τις ενότητες
Ιστορία της ύδρευσης Θεσ/νίκης
Πηγές – Γεωτρήσεις - Βρύσες
Η πηγή του ρέματος Κωνσταντινίδη
εξερεύνηση του ρέματος Την Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007, η ομάδα της Ύδρευσης, που αποτελείται απ’ τους μαθητές: Χαντάβα Χριστίνα, Σαρίδου Μαρία, Σαββίδου Μαρία και Θεοφανίδη Αλέξη, με οδηγό τον κ. Γκαζά, ξεκινήσαμε για να ανακαλύψουμε την πηγή που υπάρχει στο ρέμα Κωνσταντινίδη. Αρχικά, βλέπαμε το κομμάτι του ρέματος που έχει καλυφθεί απ’ την οδό Αμουλιανής. Στη συνέχεια περάσαμε από κάποια αυθαίρετα κτισμένα μέσα στο ρέμα και πολύ σύντομα φτάσαμε στην πηγή. Ήταν μια μικρή βρυσούλα από όπου έτρεχε αδιάκοπα το καθαρό – δροσερό νερό. Αρκετά άτομα ερχόταν με μπουκάλια και μπιτόνια για να τα γεμίσουν με αυτό το νερό. Είδαμε κάποιους ηλικιωμένους που μας ρώτησαν τι κάναμε εκεί και έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να τους πάρουμε συνέντευξη. Μάθαμε πολλά γι’ αυτό το νερό, το οποίο τρέχει από πολλά χρόνια πριν και γιατί το προτιμούν ακόμη και σήμερα. Ένας κύριος μας μίλησε για την ιστορία της πηγής, μας είπε ότι Γάλλοι έκαναν τις γεωτρήσεις για να βρουν νερό για τις ανάγκες του στρατοπέδου τους κατά την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων. Ακόμα μας είπαν ότι το νερό αυτό έχει θεραπευτικές ιδιότητες και ότι πολλοί το προτιμούν για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων του πεπτικού συστήματος. |
Μας είπαν ότι κάποιοι υποστηρίζουν ότι το νερό αυτό είναι ακατάλληλο για πόσιμο γιατί δεν είναι καθαρό και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην υγεία.
Εμείς όμως δεν αρκεστήκαμε στις πληροφορίες που πήραμε από την συνέντευξη και ερευνήσαμε περισσότερο το νερό. Μετρήσαμε την θερμοκρασία του στην πηγή που είναι 14ο Κελσίου και την παροχή του που υπολογίσαμε σε μισό λίτρο το δευτερόλεπτο. Παρατηρήσαμε ότι είναι διαυγές, άοσμο και πεντακάθαρο όπως πολλοί κάτοικοι ανέφεραν. Δείγμα δε από το νερό αυτό το αναλύσαμε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Σουφλί και τα αποτελέσματα ήταν άριστα και μάλιστα συγκρίνοντάς το με άλλες τρεις πηγές του Σουφλίου αυτό ήταν το καλύτερο.
Βγάλαμε φωτογραφίες και προχωρήσαμε για να εξερευνήσουμε το εγκαταλελειμμένο αλλά υπαρκτό μέρος του ρέματος.
Έπρεπε να αντιμετωπίσαμε ένα προβληματάκι: απ’ την αρχή της διαδρομής η λάσπη ήταν αρκετή και δυσκολευόμασταν να προχωρήσουμε. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε και ας χρειάστηκε να λερώσουμε τα παπούτσια και ρούχα μας. Ο κ. Γκαζάς, μας εξηγούσε τι βρισκόταν εκεί παλιότερα. Στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο ΥΦΑΝΕΤ, που βρίσκετε δίπλα από το ρέμα παλαιότερα εργάζονταν πολύς κόσμος. Η χώρος που περνούσαμε είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να παίρνουν οι εργάτριες και οι εργάτες το κολατσιό τους. Η μορφή δεν είχε καμιά σχέση με την σημερινή. Το μόνο που βλέπαμε ήταν ένα εγκαταλελειμμένο πάρκο με κατεστραμμένα παγκάκια και σιντριβάνια. Αυτό μας δημιούργησε θλίψη, γιατί πρέπει να ήταν ένα πανέμορφο μέρος. Περπατήσαμε στο γεφυράκι, σκαρφαλώσαμε σε μικρά υψώματα, κάναμε τον κύκλο του εργοστασίου, βγήκαμε στην οδό Παπάφη και ξαναγυρίσαμε πίσω στην πηγή. Και πάλι βρισκόταν κόσμος εκεί, που από ότι καταλάβαμε συνέχιζε να παίρνει νερό καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας.
Κατά την επιστροφή μας σταθήκαμε στο ωραιότατο σιντριβάνι στην διασταύρωση των οδών Αμουλιανής με Διογένους. Εκεί, στην προσπάθειά μας να βγούμε μια φωτογραφία, με τους πίδακες σε πλήρη λειτουργία, το νερό έπαιζε μαζί μας. Το σιντριβάνι, σταματούσε κάθε φορά που πηγαίναμε να βγούμε φωτογραφία και ξεκινούσε όταν φεύγαμε. Ξαναγυρίζαμε, και πάλι απ’ την αρχή. Αυτό έγινε αρκετές φορές μέχρι να καταφέρουμε τελικά να βγάλουμε αυτή την περιπετειώδη φωτογραφία.
Δυστυχώς η ώρα πέρασε, η περιπέτειά μας τελείωσε, και έπρεπε να επιστρέψουμε στη δυσάρεστη πραγματικότητα των μαθημάτων.
Χαντάβα Χριστίνα
Σαββίδου Μαρία
Το νερό στην φύση και στην παράδοση
Σαββίδου Μαρία
Το νερό (ή στη καθαρεύουσα ύδωρ, λέξη απ’ την οποία και πολλοί οι παράγωγοι όροι) είναι η περισσότερο διαδεδομένη στη φύση χημική ουσία. Η σπουδαιότητα του νερού για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας είναι φανερή. Το νερό αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο. Η άνθρωποι και τα ζώα έχουν στο σώμα τους 70% νερό.
Απαντάται σε τρείς μορφές: στερεή (πάγος, χιόνι), υγρή (νερό πηγών, ποταμών, θαλασσών) και αέρια (υδρατμοί στην ατμόσφαιρα). Στο ανθρώπινο σώμα το νερό περιέχεται σε ποσοστό 70% και στο αίμα 90%. Γύρω στα δύο λίτρα νερού απαιτούντα καθημερινά για την αναπλήρωση της απώλειας που προκαλείται από την αναπνοή, την εφίδρωση και την αποβολή υγρών και στερεών.
Το νερό είναι υγρό, διαυγές, άχρωμο σε λεπτά στρώματα, κυανίζον σε μεγάλους όγκους. Η καθαρή ουσία είναι άγευστη ενώ το καλό πόσιμο νερό έχει ευχάριστη γεύση, που οφείλεται στα διαλυμένα άλατα και αέρια. Η πυκνότητα του νερού είναι διαφορετική σε διάφορες θερμοκρασίες με μέγιστη στους 4ο Κελσίου.
Το πόσιμο νερό πρέπει να εξετάζεται φυσικώς (θερμοκρασία, διαύγεια, γεύση, οσμή), χημικώς (ποιοτικός και ποσοτικός έλεγχος ουσιών, σκληρομετρία), μικροσκοπικώς (έρευνα μικροοργανισμών), βακτηριολογικώς (καλλιέργεια των μικροβίων του νερού) και τοπογραφικός (θέση πηγής, διαδρομής του νερού).
Λειψυδρία και ξηρασίες συνέβαιναν τακτικά και στο παρελθόν, αλλά οι κοινωνίες διέθεταν μηχανισμούς απορρόφησης των επιπτώσεων τους. Η αντιμετώπιση της κρίσης για το νερό απαιτεί λύσεις με μακρόχρονους σχεδιασμούς και διάρκεια εφαρμογής, πέρα από τις έμμεσες αποφάσεις στα γραφεία.
Το νερό υπήρξε πάντοτε στο επίκεντρο επιστημονικών, θρησκευτικών, μυθολογικών και φιλοσοφικών συζητήσεων του ανθρώπου, καθώς και βασικό στοιχείο στη διαμόρφωση λαϊκών παραδόσεων.
Η λατρεία των νερών παρουσιάζει μια εντυπωσιακή συνέχεια που σε μερικές περιπτώσεις διαρκεί από την νεολιθική εποχή ως τις μέρες μας. Ένας μεγάλος αριθμός από λατρείες και από τελετουργίες επικεντρώνονται σε πηγές, ρυάκια, ποτάμια, πηγάδια κ.τ.λ. Η λατρεία των τοπικών νερών ήταν τόσο βαθιά ριζωμένη στη λαϊκή πίστη, που καμιά θρησκευτική επανάσταση δεν κατάφερε να την εξαλείψει. Ακόμη και ο χριστιανισμός την υιοθέτησε (π.χ. αγιασμός των υδάτων).
Επίσης το νερό έχει σχέση με τη μαντική. Γενικά η αντίληψη ότι η προφητική ικανότητα αναβλύζει από τα νερά, είναι πολύ διαδεδομένη, όπως μαρτυρούν και τα πολλά μαντεία που ήταν κτισμένα κοντά σε νερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου